[ Pobierz całość w formacie PDF ]
BAJKOPISARZ I GAWĘDZIARZ
Benedykt Hertz (1872-1952)
· praca publicystyczna od 1894 r.
· Gęś i orzeł – bajka (wyd. w 1900 w „Głosie”)
· stałe felietony w „Głosie” i artykuły na temat społeczeństwa
· związany był z wieloma czasopismami
· bajki – wyrażały postawę autora wobec świata, zmysł realizmu i poczucie humoru
o po zmianie sytuacji politycznej mógł odrzucić maskę alegorii
· dla własnej córki, Magdaleny, zaczął pisać literaturę dziecięcą
o Taś-taś (1916) – debiut w twórczości dla dzieci
o Przygody Magdusi
o gdy podrosła, napisał:
§ Wakacje w puszczy
§ Henryś – powieść
· chłopiec z rodziny inteligenckiej, który opiekunów znajdował wśród prostych ludzi
· Trzewiki szczęścia – baśń sceniczna, komedyjka
· Szopka warszawska – napisana z Wandą Tatarkiewiczówną
· satyryk, humorysta à umiał przemówić do młodego czytelnika w sposób lekki, pogodny, dowcipny, pozbawiony wszelkiego moralizatorstwa
· Ze wspomnień Samowara (1936) – powieść autobiograficzna
· język swobodny, barwny, często – żargon uczniowski
· styl gawędziarski (wyczuwalne wpływy Korczaka)
· lata 30. XX wieku – współpracował z Polskim Radiem
· Bajki dla dzieci – parafrazy bajek Kryłowa
· pod koniec życia zbierał materiały do Antologii bajki polskiej – nie ukończył tego dzieła, wydano je pośmiertnie w 1958 roku, do druku przygotowała Maria Hulewiczowa
Na podstawie:
Krystyna Kuliczkowska, W szklanej kuli. Szkice o literaturze dla dzieci i młodzieży, Warszawa 1970.
... [ Pobierz całość w formacie PDF ]